Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ’ ένα μουλάρι σ’ ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο. Στο δρόμο που πήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
-«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».
-«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.
-«Α, το γαϊδούρι» σχολίασε ο επιθεωρητής.
Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στο δάσκαλο τη στιχομυθία.
-«Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.
-«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.
-«Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.
Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή στον πίνακα, τον Σήφη, και του είπε να γράψει τη φράση: Ο επιθεωρητής είπε, ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι.
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος:
-«Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;».
-«Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής.
-«Και ποιος το είπε;».
-«Ο επιθεωρητής, κύριε».
-«Ωραία», είπε ο δάσκαλος. «Βάλε ακόμα ένα κόμμα».
-Ο επιθεωρητής, είπε ο δάσκαλος, είναι γαϊδούρι.
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος:
-«Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;».
-«Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής.
-«Και ποιος το είπε;»
-«Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:
-«Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο»!
Στις μέρες μας, ο Σήφης, παππούς πλέον, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση άκουγε για νέες μειώσεις στις συντάξεις και μονολογεί:
-Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο το δάσκαλο να μας λέει:
-«Να προσέχετε τα κόμματα! Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!»
-Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε.
